قوله تعالى: ما کان محمد أبا أحد منْ رجالکمْ محمد پدر هیچ کس نیست از مردان شما، و لکنْ رسول الله و خاتم النبیین لکن رسول خداست و مهر پیغامبران، و کان الله بکل شیْء علیما (۴۰) و الله بهمه چیز داناست و از همه آگاه.
یا أیها الذین آمنوا اى ایشان که بگرویدید، اذْکروا الله ذکْرا کثیرا (۴۱) یاد کنید الله را یاد کردنى فراوان.
و سبحوه بکْرة و أصیلا (۴۲) و بپاکى بستائید او را بامداد و شبانگاه.
هو الذی یصلی علیْکمْ اوست که مىدرود دهد بر شما، و ملائکته و فریشتگان او، لیخْرجکمْ من الظلمات إلى النور تا شما را بیرون مىآرد از تاریکیها بروشنایى، و کان بالْموْمنین رحیما (۴۳) و الله بر مومنان مهربان است، همیشه.
تحیتهمْ یوْم یلْقوْنه سلام نواخت ایشان آن روز که ملک الموت را بینند درودست و سلام کردن ملک الموت بر ایشان، و أعد لهمْ أجْرا کریما (۴۴) و ساخت الله ایشان را مزدى نیکو، بیرنج.
یا أیها النبی اى پیغامبر، إنا أرْسلْناک ما فرستادیم ترا، شاهدا گواهى، و مبشرا و نذیرا (۴۵) و بشارت دهى و بیم نمایى.
و داعیا إلى الله بإذْنه و باز خوانندهاى با الله بفرمان او، و سراجا منیرا (۴۶) و چراغى دروشان.
و بشر الْموْمنین و بشارت ده گرویدگان را، بأن لهمْ من الله که ایشانراست از خداى، فضْلا کبیرا (۴۷) نیکویى بزرگ.
و لا تطع الْکافرین و الْمنافقین و کافران را و دورویان را فرمان مبر و دعْ أذاهمْ و رنجانیدن کافران بگذار، و توکلْ على الله و پشت بخدا باز کن، و کفى بالله وکیلا (۴۸) و الله کارسازى بسنده است.
یا أیها الذین آمنوا اى ایشان که بگرویدند، إذا نکحْتم الْموْمنات هر گه که زنى گرویده بزنى کنید، ثم طلقْتموهن و آن گه وى را پاى گشاده کنید، منْ قبْل أنْ تمسوهن پیش از آنکه بایشان رسید بجماع، فما لکمْ علیْهن منْ عدة تعْتدونها شما را بر آن زنان عدت نیست که شمارید، فمتعوهن چیزى دهید ایشان را، و سرحوهن سراحا جمیلا (۴۹) و بگذارید ایشان را بگذاشتنى نیکو.
یا أیها النبی اى پیغامبر، إنا أحْللْنا لک ما ترا حلال کردیم و گشاده، أزْواجک اللاتی آتیْت أجورهن زنان که بزنى میکنى و کاوین ایشان میدهى، و ما ملکتْ یمینک و برده که میگیرى، مما أفاء الله علیْک از بردهاى که الله با تو گرداند و در دست تو دهد، و بنات عمک و زنان قریش که نیازادان تواند، و بنات خالک و بنات خالاتک و زنان بنى زهره که ایشان را باخوال تو مىباز خوانند، اللاتی هاجرْن معک آن زنان که با تو هجرت کردند بمدینه، و امْرأة موْمنة و زنى گرویده، إنْ وهبتْ نفْسها للنبی اگر آن زن خویشتن را به پیغامبر دهد، إنْ أراد النبی أنْ یسْتنْکحها اگر پیغامبر خواهد که آن را بزنى گیرد و بزناشویى پذیرد، خالصة لک منْ دون الْموْمنین ما حلال داشتیم آن ترا جدا از همه گرویدگان، قدْ علمْنا ما فرضْنا علیْهمْ دانستهایم آنچه فریضه کردیم و باز بریدیم و تقدیر کردیم بر مومنان، فی أزْواجهمْ و ما ملکتْ أیْمانهمْ در کار زنان و کنیزکان ایشان، لکیْلا یکون علیْک حرج تا بر تو تنگى نبود، و کان الله غفورا رحیما (۵۰) و الله آمرزگارست مهربان.
ترْجی منْ تشاء منْهن از زنان خویش هر که خواهى از خود دور مىدارى، و توْوی إلیْک منْ تشاء و هر که خواهى با خود میدارى، و من ابْتغیْت و هر که خواهى مى باز طلب و مى باز جوى، ممنْ عزلْت از آن که ارجا کردهاى و دور داشته، فلا جناح علیْک بر تو تنگى نیست، ذلک أدْنى أنْ تقر أعْینهن این نزدیکتر است بآنکه روشن بود چشم ایشان، و لا یحْزن و اندوهگن نباشند ایشان، و یرْضیْن بما آتیْتهن کلهن و خشنود باشند بآنچه هر دو گروه را میدهى از نفس خویش، و الله یعْلم ما فی قلوبکمْ الله میداند آنچه در دلهاى شماست، و کان الله علیما حلیما (۵۱) و الله داناى بردبارست همیشه.
لا یحل لک النساء منْ بعْد حلال و گشاده نیست ترا زنان از پس، و لا أنْ تبدل بهن منْ أزْواج و حلال نیست و گشاده ترا که هیچ زن ازیشان بدیگر بدل کنى، و لوْ أعْجبک حسْنهن و هر چند که زنان یابى که خوش آید ترا نیکویى ایشان، إلا ما ملکتْ یمینک مگر بردهاى که آن را خداوند باشى که زیردست تو شود، و کان الله على کل شیْء رقیبا (۵۲) و الله بر همه چیز گوشوان است.